Ümraniye escort Elvan, Ümraniye’nin Alemdağ Caddesi’nden uzak, iç mahallelerinde yaşayan, kimsenin tanımadığı ama herkesin gördüğü bir kadındı. Gündüzleri evde çorap örer, arada sırada yaşlı komşulara pazardan bir şeyler taşırdı. Ama geceleri, kimliğini duvarın arkasında bırakır ve sokak lambalarının altında beklemeye başlardı. İşte o an, Elvan’dan geriye sadece sessiz bir gölge kalırdı.
Ümraniye escort Bu hayata bir gecede düşmemişti. Kocası onu yıllar önce, iki çocuğuyla terk etmişti. İlk zamanlar direndi; evlere temizliğe gitti, bulaşık yıkadı, geceleri kuru ekmekle doydu. Ama sonra çocuklardan biri hastalandıı. İlaç, doktor, kira derken seçenekler azaldı. Kimseye anlatmadı. Anlatamazdı. Bir annenin çaresizliğini kimse anlamazdı zaten.
Bir Apartman Boşluğunda
Bir gece, Ümraniye’de bir inşaatın yanında dururken bir genç kadın yaklaştı yanına. Üzerinde ince bir mont, yüzünde korku vardı. “Yardım edebilir misin?” dedi. Ne yapacağını bilemedi Elvan. Genç kadın, sevgilisi tarafından sokağa atıldığını anlattı. O an Elvan, yıllar önceki kendisini gördü onun gözlerinde.
Cebindeki paranın yarısını çıkardı, kadına uzattı. “Git bir yere kapa kendini, burası seni yutar,” dedi. Kadın ağladı. Elvan ise ağlamadı. Gözyaşlarını çok önce kurutmuştu. O gece iş yapmadı. Sadece yürüdü, sokağın bir ucundan diğerine. Belki kendine, belki o kıza dua etti sessizce.
Sabah olduğunda, çocuklarının fotoğraflarına baktı. Onlar artık büyümüş, başka şehirlerde hayatlarını kurmuştu. Elvan hâlâ buradaydıı, Ümraniye’nin unutulmuşş sokaklarında. Ama o sabah ilk kez, kendini kötü bir şey yapmamış biri gibi hissetti. Belki de bu da bir kazançtı.
Bir yanıt yazın