Pendik escort geceleri, sessiz bir hüzün taşırdı. Denizden gelen rüzgâr, ara sokaklarda yankılanan ayak seslerine karışırdı. Meryem, ellerini montunun cebine sokarak yürüyordu. İnce topuklarının sesi, ıslak kaldırımda yankılanıyordu. Başını eğmişti; hem soğuktan, hem utançtan, hem de yorgunluktan.
Yirmi iki yaşındaydı ama yaşadığı her yıl, ruhunda ayrı bir iz bırakmıştı. Pendik’in dar sokaklarında büyümüş, küçük yaşta babasını kaybetmişti. Annesi yıllarca temizlik işlerinde çalışmış, Meryem’i okutmak için çabalamıştı.
Ama hayat, onların planlarını hiç sormadan değiştirmişti.
Annesi hastalanınca, evdeki para birikimleri tükendi. Meryem önce kuaförde çalıştı, sonra markette kasaya geçti. Ne kadar çabalasa da yetmiyordu. Elektrik kesildiği, dolabın boş kaldığı gecelerde milf çaresizliği daha çok hissediyordu.
Bir akşam, sahil yolunda otururken tanıştığı bir kadın, “Bazı yollar insanı kirletmez, sadece hayatta kalmaya zorlar,” demişti.
O söz Meryem’in kulağında yankılanıp durmuştu.
Ve bir gece, Pendik vip escort karanlık sokaklarında yürümeye başladı.
O gece, hayatı geri dönülmez biçimde değişti.
İlk zamanlar gözyaşlarını saklayamıyordu. Her yabancı bakış, her soğuk söz canını yakıyordu. Ama sonra, duygularını susturmayı öğrendi. Çünkü hayatta kalmak, bazen sessiz kalmaktı. Her sabah eve döndüğünde aynaya bakamıyordu artık. Aynadaki kadın, kendisine yabancıydı.
Bir sabah, sahilde olgun gün doğumunu izlerken, yaşlı bir balıkçı yanına geldi. Elinde çay vardı. Senin de geçecek fırtınan.”
O an Meryem’in içi sızladı. Belki de hâlâ kurtulma şansı vardı.
O gün akşam, Pendik escort Kadın Dayanışma Merkezi’nin önüne gitti. Kapının önünde uzun süre bekledi. Ellerini yumruk yaptı, sonra kapıyı çaldı. İçeri girdiğinde kimse onu yargılamadı. Dinlediler, el uzattılar.
Bir yanıt yazın