Kadıköy escort Derya, Kadıköy’ün eski sokaklarında geceleri dolaşmayı alışkanlık haline getirmişti. Hayat ona hiçbir zaman kolay davranmamıştı ama o, kolay biri olmayı hiç istememişti zaten. Gündüzleri pasaj aralarında görünmeden geçer, akşam olup ışıklar sönünce kendi rolünü oynamaya başlardı. Bu rolü kimse yazmamıştı; senaryosunu yıllar içinde kendisi oluşturmuştu.
Geçmişin İzleriyle Var Olmak
Kadıköy escort Derya, Zonguldak’tan İstanbul’a geldiğinde yalnızdı. Annesiyle kopuk, babasız büyümüştü. İlk yıllarda tekstilde çalıştı, sonra evlere temizliğe gitti. Ama nerede çalışırsa çalışsın, sömürü peşini bırakmadı. İnsanların yüzüne karşı nezaket gösterip arkasından yok saymaları, onda büyük bir yorgunluk bıraktı. Bir gün, “Ben kendi şartlarımı belirleyeceğim,” dedi ve o gün bugündür kendi işini kendi kurallarına göre yürütüyor.
Kadıköy onun için hem kalabalık hem özgür bir limandı. Müşterilerini seçiyor, ne zaman nerede olacağına kendi karar veriyordu. Onu tanıyanlar, bir kadının her koşulda nasıl onurunu koruyabileceğine Derya sayesinde tanıklık etti. Çünkü Derya için bu hayat, pes etmek değil; var olmanın başka bir biçimiydi.
Bir gece Yoğurtçu Parkı’nın kenarında otururken genç bir kız yanına geldi. “Bu hayat seni hiç yormadı mı?” diye sordu. Derya, sigarasını yere bastırıp başını kaldırdı: “Yordu. Ama başkalarının çizdiği hayatta nefes almak daha çok boğuyordu,” dedi.
O gece, Kadıköy’ün gölgelerinde yürüyen Derya’nın adımları daha da netti. Çünkü bu hayat, kimseye ait olmayan bir kadının ayakta kalma biçimiydi.
Bir yanıt yazın